Point of no return

Nog steeds volg ik de persconferenties. Met samengeknepen billen, dat dan weer wel. Tijdens wat nachtelijke hersenspinsels dook plotseling de vergelijking tussen het stoutste kindje van de klas en de wereld waarin we nu verkeren op.

In mijn gezin ben ik niet de enige die op deze wijze in de waanzin van dit moment staat en kritisch is ten opzichte van het gevoerde beleid. Vorige week heeft mijn dochter haar gedachten en bedenkingen aan het toetsenbord toevertrouwd en ik mag dat hier delen. Met jullie.